Przedszkole i szkoła » Jak wybrać dobre przedszkole

Jak wybrać dobre przedszkole

Rejonizacja odnośnie placówek oświatowych nie obowiązuje już od pewnego czasu, rodzice mogą wybrać to przedszkole, które uznają za najbardziej odpowiednie dla swojego dziecka.

Wraz z mężem stanęliśmy przed tym trudnym wyborem rok temu. Ale zanim podjęliśmy ostateczną decyzję, że to właśnie „to” przedszkole, odwiedziliśmy i zapoznaliśmy się z kilkoma placówkami. Warto było poświęcić czas, zobaczyć przedszkola „od środka”, porozmawiać z ich dyrektorami, poznać nauczycieli, zapoznać się z profilem placówki i proponowaną ofertą edukacyjną. Pozwoliło nam to na porównanie poznanych przedszkoli i dokonanie wyboru, z którego teraz jesteśmy — my i nasz synek — zadowoleni.

Przy wyborze przedszkola kierujemy się wieloma czynnikami. Chciałabym wraz z Państwem przyjrzeć się im bliżej.

Oczywiście każdy z rodziców dokonując wyboru ma indywidualne oczekiwania, wymagania. Jednocześnie wszyscy jesteśmy zgodni co do tego, że przedszkole, w którym nasze dziecko będzie spędzać wiele godzin każdego dnia, powinno jak najlepiej pełnić funkcję opiekuńczą i wychowawczą, wspierać rozwój małego dziecka i być przyjazne zarówno dla swoich podopiecznych, jak i rodziców.

Gorąco zachęcam skorzystać z organizowanych przez przedszkola tzw. dni otwartych. Jest to niepowtarzalna okazja, aby zapoznać się z ofertą przedszkola, porozmawiać z p. dyrektor oraz kadrą pedagogiczną, poznać architekturę placówki, zobaczyć sale, w których dzieci spędzają czas, itd. Na dni otwarte zapraszani są rodzice wraz z dziećmi, niektóre przedszkola organizują również zajęcia, w których przyszłe przedszkolaki mogą wziąć udział wraz z rodzicami.

Osobiście uważam, że bardzo ważne jest tzw. pierwsze wrażenie, jakie wywiera na nas placówka, gdy przekraczamy jej próg. Na owo wrażenie składa się niewątpliwie panująca w przedszkolu atmosfera, wystrój korytarza, pierwsze spotkanie z osobami pracującymi w przedszkolu.

Warto zwrócić uwagę, czy gdy wchodzimy do przedszkola od razu interesuje się nami ktoś z personelu placówki, czy też swobodnie możemy udać się w dowolne miejsce, przez nikogo nie zauważeni. Sposób monitorowania wejścia do przedszkola ma istotne znaczenie ze względu na poziom bezpieczeństwa, jaki przedszkole zapewnia swoim podopiecznym. Niewątpliwie w okresie dni otwartych, kiedy przedszkole czeka na odwiedzających je rodziców i dzieci, w przedsionku zawsze znajduje się któryś z pracowników. Dlatego warto odwiedzić przedszkole także innego dnia i przekonać się, jak sytuacja wygląda na co dzień.

W przedszkolu możemy oglądać prezentowane kolorowe prace dzieci, fotografie z wycieczek i organizowanych imprez okazjonalnych, a także ewentualne dyplomy, wyróżnienia zdobyte przez przedszkole, lub poszczególne grupy przedszkolne, które brały udział w różnych konkursach (plastycznym, muzycznym, itd.). Niewątpliwie ściany przedszkola świadczą o jego pracy, aktywności, są pierwszą autoprezentacją, odzwierciedleniem życia przedszkola.

Przedszkola prezentują różne rozwiązania architektoniczne. Przede wszystkim zwróćmy uwagę na wielkość sal oraz ich urządzenie i wystrój. Obecnie nie powinniśmy w sali zobaczyć wysokich mebli, na których poustawiane są zabawki będące poza zasięgiem rączek przedszkolaka. Przedszkola starają się wyposażać sale w tzw. „przyjazne” dla dziecka meble: dopasowane wysokością szafki, półki, aby kilkulatek mógł swobodnie i samodzielnie sięgać po zgromadzone na nich zabawki. Standardem są dopasowane do wzrostu dzieci stoliki i krzesełka — jest to regulowane odpowiednimi przepisami. Oczywiście wszystkie znajdujące się w sali sprzęty i przedmioty muszą spełniać wymogi bezpieczeństwa i być zatwierdzone do użytku dzieci w wieku przedszkolnym.

Zapoznając się z salami warto zwrócić szczególną uwagę na tę, w której od września będzie przebywać nasze dziecko. Jeśli to możliwe — spędźmy w niej z naszym dzieckiem trochę czasu, dając mu szansę wstępnego zapoznania się z tym nowym, tak ważnym dla niego pomieszczeniem. Będąc razem z rodzicem łatwiej dziecku pokonać pierwszą niepewność i w bezpiecznej atmosferze zdobyć pozytywne doświadczenia podczas poznawania nowego miejsca. Pierwsze wrażenie, pierwsze odczucia, tak ważne dla nas dorosłych, dla dzieci mają jeszcze większe znaczenie przy kształtowaniu się ich stosunku do nowego miejsca, nowej sytuacji. Dlatego musimy być czujnymi obserwatorami i kierować się zasadą „nic na siłę”. Jeśli dziecko jest zbyt onieśmielone, aby obejrzeć salę, zabawki, delikatnie zachęćmy go i wspólnie zapoznajmy się z nowym miejscem, ale nie wywierajmy nacisku. w żadnym momencie poznawania przedszkola nie stwarzajmy sytuacji przymusu, powinności — takie nastawienie do przedszkola nie ułatwi naszemu dziecku zaakceptować wielkiej zmiany w jego życiu, jakim jest czas rozpoczęcia edukacji przedszkolnej.

Oceniając warunki lokalowe oraz lokalizacyjne przedszkola warto zwrócić uwagę na teren przyprzedszkolny: jak jest zorganizowany, czy jest zielony, czy znajdują się na nim przyrządy do zabawy, czyli tzw. drabinki, zjeżdżalnie, piaskownice, itd., w jakim stanie jest on utrzymany i czy jest atrakcyjny dla kilkulatka. Wiadomo, że względy bezpieczeństwa są zawsze na miejscu pierwszym, ale następnie nie zapominajmy, że ma to być plac zabaw — a więc służący do spędzania czasu podczas wesołej zabawy na powietrzu.

Każde przedszkole (placówka posiadająca status przedszkola) realizuje podstawę programową wychowania przedszkolnego opracowaną przez Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu. Podstawa programowa określa cele i wynikające z nich zadania przedszkola, do realizacji których placówka jest ustawowo zobowiązana (http://www.przedszkolak.pl/kacik/men.php?pkey=1061498938).

Na jej podstawie przedszkola tworzą programy autorskie — i tak mamy np. przedszkola o profilu sportowym, ekologicznym, językowym, plastycznym, muzycznym, itd. Podczas rozmowy z p. dyrektor zapytajmy o to, jaki program autorski realizuje dana placówka, zapoznajmy się ze stworzoną wizją i misją przedszkola.

Możemy oczywiście zapoznać się z innymi dokumentami przedszkola, które udostępni nam p. dyrektor. Nie obawiajmy się zadawać pytań: bezpośredni kontakt z osobą kierującą placówką pozwoli nam zdobyć wiele ważnych informacji.

Nie zapomnijmy zapoznać się z organizacją dnia, tzw. ramowym dziennym planem zajęć. Dla najmłodszych przedszkolaków ważną informacją jest stosunek przedszkola do drzemki poobiedniej (tzw. leżakowanie). Większość przedszkoli organizuje tę formę odpoczynku dziennego dla dzieci w grupie 3-latków, co niektóre proponują leżakowanie także 4-latkom. Osobiście dla nas sprawa leżakowania była jedną z trudniejszych kwestii: obawiałam się, jak mój synek zaakceptuje taki porządek dnia, nie śpiąc w dzień już od ukończenia 1. roku życia. Jednak okazało się, że obaw mieliśmy więcej, niż było potrzeba: podczas tejże przerwy na odpoczynek w ciągu dnia dzieci nie są nakłaniane do spania, słuchają muzyki relaksacyjnej lub bajek muzycznych, a po zabawie i przeżytych przed południem emocjach chętnie wyciszają się, szczególnie, że większość dzieci przychodzi do przedszkola o bardzo wczesnej porze. Oczywiście sprawa drzemki i zaakceptowania jej jest bardzo indywidualną sprawą każdego dziecka. My przeszliśmy kilka okresów z nią związanych: od siedzenia na leżaczku, poprzez leżenie, a obecnie do regenerującej drzemki. Okazało się, że zajęcia przedszkolne i zabawy z rówieśnikami przynoszą mojemu synkowi tyle wrażeń, że chętnie regeneruje swoje siły podczas godzinnej drzemki.

Zapoznajmy się z jadłospisem oferowanym przez przedszkole: coraz więcej placówek uwzględniając specjalne potrzeby żywieniowe małych alergików, tworzy kilka wariantów dań, np. obok tzw. kuchni tradycyjnej funkcjonuje kuchnia bezglutenowa, kuchnia bez białka mleka krowiego, itd.

Przedszkola mają w swojej ofercie edukacyjnej zajęcia dodatkowe, jak nauka języka obcego (najczęściej angielskiego), kółko taneczne, kółko plastyczne, i inne. Warto zwrócić uwagę na tę ofertę. Jednak pamiętajmy, że dla 3-latka zaczynającego edukację przedszkolną program — nazwijmy go — „podstawowy” będzie bardzo atrakcyjny i absorbujący. w zajęciach dodatkowych uczestniczą najczęściej dzieci starsze.

Rozmowa z p. nauczycielkami jest nie mniej ważna od rozmowy z p. dyrektor — szczególnie z osobami, którym powierzymy bezpośrednią opiekę nad naszym dzieckiem. Rozmowa z nauczycielami pozwala na wytworzenie się pierwszej nici sympatii i zaufania między rodzicem a nauczycielem — wychowawcą, co jest bardzo ważne.

W każdej grupie przedszkolnej pracuje dwoje nauczycieli, pracują oni w systemie zmianowym (przed południem — po południu). Dodatkowo w grupie 3-latków jest obecna także osoba wspierająca nauczycieli w zadaniach wychowawczych i obsługowych względem niesamodzielnych jeszcze maluchów. Dowiedzmy się, czy w danej placówce nauczyciele prowadzą grupę przez cały okres edukacji przedszkolnej, czy też następuje coroczna wymiana nauczycieli.

Stałość lub niestałość nauczycieli prowadzących daną grupę dzieci przez cały okres edukacji przedszkolnej ma dobre i złe strony. Oczywiście osoba pracująca z dzieckiem przez długi czas ma szansę dobrze je poznać, a dziecko poznaje dobrze swoją panią, przez co bezpieczeństwo jest budowane jest między innymi na elemencie stałości osoby wychowawcy. Coroczna zmienność nauczycieli daje z kolei szansę na poznanie różnych osób i stylów pracy, a także rozwiązuje ewentualny problem niezaakceptowania nauczyciela przez dziecko. Jest to kolejny punkt, który rodzice muszą rozważyć indywidualnie.

Po wizycie w przedszkolu koniecznie porozmawiajmy z naszym dzieckiem: podzielmy się wzajemnie zdobytymi wrażeniami, spostrzeżeniami, wyjaśnijmy obawy, odpowiedzmy na pytania. Wyjaśnijmy raz jeszcze, że w przedszkolu dzieci bawią się i uczą ciekawych rzeczy bez rodziców — z panią nauczycielką. i że chcemy, aby spróbowało ono zacząć uczęszczać do przedszkola, bo warto: poznać nowych kolegów — rówieśników, nauczyć się ciekawych rzeczy, pobawić się innymi zabawkami, być coraz bardziej samodzielnym /-ą, itp., a nie dlatego, że jest to konieczne, ponieważ rodzice idą do pracy i nie ma innej możliwości zapewnienia opieki. Pomóżmy dziecku dostrzec pozytywne — z punktu widzenia kilkulatka — strony bycia przedszkolakiem.

Każde dziecko (oraz jego rodzice) muszą przejść okres adaptacyjny, to nie ulega wątpliwości. Ale możemy, a właściwie powinniśmy zapewnić sobie, a przede wszystkim dziecku, jak najłatwiejszy start w nowy rozdział życia rodziny.

Dobrym pomysłem jest udział w zorganizowanych zajęciach dla dzieci z udziałem rodziców, które stanowią łagodne przejście od indywidualnej zabawy w domu rodzinnym do edukacji przedszkolnej. Pozwalają się one oswoić dziecku z nową formą aktywności, zaakceptowania osoby nauczyciela — częściej nauczycielki, która prowadzi zajęcia, a także realizowania pewnych zasad współuczestnictwa w zajęciach o charakterze zorganizowanym.

Podejmując decyzję o rozpoczęciu edukacji przedszkolnej naszego dziecka, biorąc pod uwagę wiele czynników na nią wpływających, rodzice muszą wziąć również pod uwagę niezwykle ważny punkt: dojrzałość przedszkolną dziecka. Jako że to nasza córeczka lub synek stanie się przedszkolakiem, to ono właśnie musi dojrzeć do tego podjęcia kroku.

Agnieszka Sadowska - www.berek.pl