Przedszkole i szkoła » Jak przygotować dziecko do przedszkola?

Jak przygotować dziecko do przedszkola?

Gdy podejmujecie Państwo decyzję o wysłaniu dziecka do przedszkola, należy postawić równocześnie pytanie czy jest ono do tego przygotowane.

Być może po raz pierwszy pozostanie samo bez osoby bliskiej w nowym środowisku. To będzie silne przeżycie dla dziecka. Dlatego proponujemy zastanowić się, co zrobić, aby dobrze przygotować dziecko do czekających je doświadczeń. Warto dołożyć starań, aby początkowe trudności były drobne i nie urosły do rangi problemu, zaś pobyt w przedszkolu od pierwszego dnia zapamiętany został jako radosny okres w życiu.

Gotowość dziecka do przedszkola to między innymi zdolność do nawiązywania kontaktów społecznych i samodzielne załatwianie podstawowych potrzeb. Dopiero około drugiego roku życia dziecko chce zastąpić w zabawie swoją mamę na inne dzieci, np. podejmie wspólną zabawę w piaskownicy. Wciąż jednak dziecko najpewniej czuje się, kiedy rodzic jest w obrębie jego wzroku.

Przygotowując dziecko do przedszkola należy wzmacniać jego kontakty społeczne. Można zachęcać wychowanka do pozostawania w grupie dzieci, dzielenia zabawkami, współpracy i wspólnej zabawy. Ważne są także pozytywne doświadczenia pozostawania bez opiekuna, w celu akceptacji czasowej rozłąki i nauki samodzielności. Starajmy się, aby dziecko zdobyło pierwsze samodzielne doświadczenia w większej grupie rówieśników.

Zatem dziecko wykazuje gotowość do przedszkola, kiedy poznało i zaakceptowało podstawowe zasady współżycia społecznego. Nie boi się pozostać przez dłuższą chwilę samodzielnie w grupie dzieci.

Innym ważnym aspektem gotowości przedszkolnej jest umiejętność zgłaszania potrzeb (np. fizjologicznych) i ich realizacji.

Aby przyzwyczaić dziecko do pobytu w przedszkolu można kilkakrotnie odwiedzić wybrane miejsce wspólnie z dzieckiem, do którego będzie ono chodziło. Przedszkola coraz częściej umożliwiają zapoznanie się z jego funkcjonowaniem. Takie wcześniejsze wizyty przygotowawcze wpływają na pozytywne nastawienie dziecka, kształtują jego poczucie bezpieczeństwa. Są korzystniejsze niż opowiadanie. Wzbudzają ciekawość wspólnej zabawy i nowego miejsca.

Niedopuszczalne jest straszenie przedszkolem. Przeciwnie, możemy opisywać pobyt w przedszkolu jako miejsce nieograniczonych możliwości zabawy i nowych kontaktów, gdzie wszyscy będą dziecko lubić i mu pomagać.

Dla nieprzygotowanego dziecka nowa sytuacja przyjścia do przedszkola, a więc zmiana środowiska jest często szokiem. Codzienne rozstania stają się problemem, dzieci płaczą już wieczorem bojąc się pójść do przedszkola. Podczas pobytu w placówce nie chcą nawiązywać kontaktu z innymi dziećmi i cały czas czekają na pojawienie się rodziców. Musi wtedy upłynąć wiele czasu, zanim dziecko dostrzeże zalety nowego miejsca i przekona się, że rozstanie z rodzicami jest chwilowe.

Wskazane jest opóźnienie oddania dziecka do przedszkola, jeśli w ostatnim czasie miały miejsce zdarzenia, które mogły wywołać u wychowanka duży stres. Może ono bowiem łączyć pójście do przedszkola z przedłużeniem albo konsekwencjami negatywnych sytuacji. Można tu wymienić pobyt w szpitalu, długie rozstanie z rodzicami, złe doświadczenia z opiekunką, poważne problemy w domu, np. rozwód, odejście któregoś z rodziców. Oddanie do przedszkola może dodatkowo spotęgować poczucie zagrożenia. Korzystniejsze jest czekanie do czasu, gdy dziecko uspokoi się emocjonalnie lub pozostawianie dziecka w placówce tylko na krótkie okresy (od godziny do kilku godzin).

Źródło: www.przedszkolak.pl