Strona Główna
        Artykuły
Pomnażanie intelektu
Rozwój emocjonalny
Rozwój psycho-fizyczny
Otaczajacy swiat
Czytanie
Nauka języków obcych
Wychowanie
Przedszkole i szkoła
Komputer i dziecko
Telewizja i dziecko
Muzyka a rozwój
Nie zawsze jesteśmy tego świadomi
Wpływ masmediów na dziecko
Relacje między kobietą a mężczyzną rzutujące na dziecko

    Email:
    Hasło:



Zarejestruj sie!

Zapomniałeś hasła?





Rozwój emocjonalny » Inteligencja emocjonalna u dzieci



Inteligencja emocjonalna u dzieci

Cechy emocjonalne są istotne dla powodzenia w życiu. Dlatego już w wieku przedszkolnym warto rozwijać aspekty inteligencji emocjonalnej.

Termin „inteligencja emocjonalna” po raz pierwszy użyty został w 1990 roku przez amerykańskich psychologów. Stosowano go dla określenia cech emocjonalnych, które wydają się ważne dla osiągnięcia sukcesu. Są nimi:

  • empatia – zdolność odczuwania stanów emocjonalnych innej osoby,

  • umiejętność wyrażania i rozumienia uczuć,

  • umiejętność kontrolowania własnych emocji, np. złości,

  • niezależność,

  • umiejętność dostosowania się do zmian,

  • zdolność budzenia sympatii,

  • umiejętność rozwiązywania problemów międzyludzkich,

  • wytrwałość,

  • przyjazny stosunek do ludzi i świata,

  • okazywanie szacunku innym,

  • asertywność.

Ważną publikacją, która przyczyniła się do rozpowszechnienia koncepcji inteligencji emocjonalnej na całym świecie była książka Daniela Golemana, doktora nauk humanistycznych i wykładowcy Harvarda.

Inteligencja emocjonalna” została wydana w 1995 roku. Szybko stała się światowym bestsellerem. Goleman stara się odpowiedzieć w niej na pytanie, dlaczego zdolni i odnoszący sukcesy w szkole uczniowie stają się tylko przeciętnymi pracownikami. Według autora książki, sukces w życiu zależy nie tylko od intelektu, lecz także od współczynnika inteligencji emocjonalnej.


Inteligencję emocjonalną, możemy rozwijać już u dzieci w wieku przedszkolnym. Jej problematyka wiąże się z czterema obszarami tematycznymi:

  • rozwojem etycznym,

  • empatią i troską o innych ludzi,

  • uczciwością i moralnością,

  • zdolnością rozwiązywania problemów.


Rozwój etyczny to umiejętności dotyczące moralności, odróżnianie zachowania dobrego od złego, zdolność opieki nad innymi i dzielenia się, uprzejmość. Rozwój etyczny obejmuje także odczuwanie różnych emocji: wstydu, poczucia winy, gniewu w obliczu łamania zasad moralnych.

Empatia i troska o innych ludzi związana jest ze zdolnością do miłości. Zdolność do odczuwania emocji innych i troska to dwie najważniejsze cechy kształtujące rozwój moralny dziecka.

Uczciwość i moralność. Wraz z wiekiem dzieci zaczynają rozróżniać i stopniować rodzaje kłamstw, pewne z nich uznając za gorsze. Dziecko przedszkolne najczęściej ucieka się do kłamstwa, aby ukryć, że coś mu nie wyszło lub jeszcze czegoś nie potrafi. Kłamie, gdy chce zwrócić na siebie uwagę i gdy bojąc się konsekwencji, chce uniknąć odpowiedzialności. Dopiero w wieku czterech lat dzieci zaczynają rozumieć, że oszustwo jest czymś złym.

Rozwiązywanie problemów to nabywanie umiejętności alternatywnego widzenia i określania zdarzeń. O ile wcześniej zaprezentowane obszary nie są dla większości rodziców i nauczycieli problematyką nieznaną, to właśnie „rozwiązywanie problemów” należy zaprezentować szerzej. Każdy z nas, tak jak i dziecko, spotyka się codziennie z sytuacjami, w których musi opanowywać wzburzenie, bronić się przed fałszywymi zarzutami, czy niespodziewanym atakiem w różnej formie. Nasze doświadczenie nabyte w okresie całego życia pomaga nam w radzeniu sobie w takich sytuacjach i rozwiązywaniu konfliktów. Czasem jednak sytuacja przerasta nas i stajemy się bezradni „jak dzieci”.


Dla dziecka, które dopiero poznaje i gromadzi pierwsze doświadczenia w zakresie zachowań i stosunków społecznych, radzenie sobie z problemami i ich rozwiązywanie jest zadaniem znacznie trudniejszym niż dla nas - dorosłych. Jeśli dziecko spotka się z sytuacją trudną, a nie poznało sposobów rozwiązywania międzyludzkich konfliktów, zachowa się tak, jak radzi mu jego intuicja, zgodnie ze swoimi osobistymi cechami. W skrajnych przypadkach może odwołać się do przemocy i zaatakować chcąc bronić swoich racji. Jeśli takie zachowania będą przynosiły rozwiązanie problemu, mogą się utrwalić. Staną się sposobem rozwiązywania konfliktów i trudno będzie te przyzwyczajenia zmienić. Mogą wówczas stać się balastem utrudniającym osiągnięcie powodzenia i sukcesów w życiu. Dlatego też, podobnie jak uczymy małe dzieci chodzić i wykonywać wszystkie inne ważne czynności, powinniśmy również uczyć je rozwiązywania problemów.


źródło: www.przedszkolak.pl
Ostatnio dodane artykuły

Obowiązkowe szczepionki upośledzające dzieci
Telefon komórkowy groźny dla dziecka
Z dzieckiem w bezpieczną podróż
Wygrana wojna o dziecięce serduszka
Jak uodparniać i hartować dziecko?
Właściwa dieta a umysł dziecka
Alternatywne sposoby żywienia dzieci na przykładzie diety wegetariańskiej
Wiejskie mleko może chronić dzieci przed astmą i katarem siennym
Karmiąc dzieci matki zmniejszają ryzyko wystąpienia u siebie ataku serca
Pokaż jak mnie kochasz, a ja Ci zaufam
Najczęściej czytane artykuły

Uwodzicielska Barbie
Zmiany rozwojowe niemowlaka
Zabawy fundamentalne - znakomity program edukacyjny dla dzieci w wieku 0-6 lat
Pomigaj mi, mamo! Język migowy u niemowląt fenomenalnie działa na rozwój mowy i rozwój intelektualny
Inteligencja emocjonalna – jak to działa i co to takiego?
Skutki picia w ciąży bywają dramatyczne…
Telefon komórkowy groźny dla dziecka
Skarbonki w krótkich majteczkach
Odkrycie metody Wygotskiego
Dlaczego muzyka jest ważna w okresie prenatalnym oraz niemowlęcym?
Copyright © 2006-2009. All rights reserverd! Get Firefox